Duinwijck 1 heeft haar eerste zege in de kampioenspoule te pakken. FZ Forza Amersfoort werd in de Juliana van Stolberghal met 3-5 verslagen. Opvallend was wel dat Duinwijck voor het eerst dit seizoen drie enkelspelen verloor. Jerry Natenstedt kon helaas net geen wraak nemen voor zijn eerdere, wat onrechtvaardig tot stand gekomen nederlaag tegen Vincent de Vries, en invalster Raquel Humphris moest ook in drie sets buigen tegen Xandra Stelling. Jordy Hilbink kwam tegen Edwin Ekiring net te kort om een derde game te spelen. Het damesdubbel van Akvile Stapusaityte en Dorien Lups won op vechtlust in drie games, alle andere dubbelspelen gingen betrekkelijk gladjes naar Duinwijck. Ook dat is wel eens anders geweest, dus compliment aan de spelers voor deze prestatie. In de laatste speelronde van de eerste helft moet Duinwijck nu toekijken wat DKC en Velo in de laatste ronde tegen elkaar doen om te weten of de derde of vierde plek haar deel is. Duinwijck speelt in de tweede helft drie van de vier wedstrijden thuis, dus hopelijk kan de prestatiecurve met behulp van het thuisvoordeel omhoog naarmate het einde van de competitie nadert. De derde plek geeft immers recht op het spelen van een halve finale play-offs, de ploeg op de vierde plek is uitgespeeld.

In de Eerste Divisie heeft Duinwijck 2 een 7-1 zege op DKC 2 geboekt. De Hagenezen werden nog geholpen door een Eredivisiespeelster, maar het mocht niet baten. Team 2 is een beetje aan het jojoën in de poulestand, maar de jojo hangt momenteel weer hoog, gezien hun derde plek. Omhoog kijken lijkt niet realistisch, maar de concurrentie onder zich houden en derde worden zou al enorm knap zijn voor dit jeugdige team.

Duinwijck 3 heeft ‘concurrent’ Invictus 1 duidelijk laten blijken wie er terecht kampioen gaat worden dit jaar. Met de nodige moeite werd met 7-1 gewonnen, waardoor het kampioenschap feitelijk nog niet rond is, maar hen niet meer kan ontgaan. Twee punten zijn nodig in de overige drie wedstrijden, vermoedelijk kan de champagne dus al snel open in het nieuwe jaar. In een andere poule in de Tweede Divisie heeft team 4 haar eerste overwinning geboekt. Directe concurrent Thiela 1 werd in Tiel met 3-5 verslagen, door o.a. een sterke invalbeurt van Anita Verstrate. Zij won haar single en aan de zijde van Sandy Bruil ook de dubbel. De mix ging net aan verloren, maar haar mixpartner Frank Zonneveld liet zich in de single van zijn beste kant zien en versloeg Alexander Schekkerman met miniem verschil. Ook Patrick Beettjer was op dreef en won zijn eerste single. Helaas had ook dit net teveel gevergd om ook in de mix nog te kunnen toeslaan, zodat de veilige zesde plek bereiken net met 1 puntje niet lukte. Misschien dat de TC nog een konijn uit de hoge hoed kan toveren, want team 4 speelt de laatste drie wedstrijden tegen de top 3 van de poule. Dit zou wel eens mis kunnen gaan. Aan de andere kant: als de heren hun singles blijven winnen… Wie weet. Minder spanning zit er op de resterende wedstrijden van team 5. Zij verloren weliswaar van De Zwaluwen 2, maar de marge lijkt veilig voor handhaving. Duinwijck 6 zorgde voor een positieve uitschieter door met 8-0 te winnen van SCC 1. Het team bevindt zich op de derde plek, maar kan wellicht nog naar boven sluipen als de bovenste twee steken laten vallen. De twee spelers met Eerste Divisie-ervaring (Richard Vennik en Robbert Mooij) verliezen in dit team nauwelijks partijen, maar ook opkomend talent Wessel van der Aar draait geweldig mee.

Op Derde Divisie-niveau was Duinwijck 7 met 7-1 te sterk voor Martinus Amstelveen 2. Oud-Duinwijcker Martijn Jonk stoof als vanouds door onze hal en brengt altijd net één of twee shuttles meer terug dan waar je zin in hebt, maar het was deze middag allemaal net niet voldoende. De teams stonden voor dit weekend gelijk, maar nu is er een duidelijk gat geslagen. Het kampioenschap lijkt voor het team net te hoog gegrepen, maar met uitschieters als deze kan er zomaar wat raars gebeuren.

Team 8 was in de Vierde Divisie wat ongelukkig tegen koploper Huizen 1. Er werd met 2-6 verloren, maar enkele partijen waren erg close. Zo verspeelden de dames een zeker lijkende overwinning in de dubbel. Gezegd moet worden dat de overkant er ook wel alles aan deed. Er werd meer gerend, gesprongen, gevlogen, gedoken, gevallen en weer opgestaan dan Herman Van Veen ooit in zijn liedje bedoeld kan hebben. Zelfs geweld tegen de tribune en een kort dutje op de baan om bij te komen werden niet geschuwd. Toen de rook was opgetrokken waren drie dames in tranen, deels door vermoeidheid, deels door vreugde of verdriet. Rots in de branding was onze dinsdagavond bardame Laura Termes, ontspannen als altijd. Het was mooi om te zien. Duinwijck 9 was blij met de terugkeer van Paul Almer, maar midner blij met het resultaat tegen Almere 10. Er werd aldaar gewonnen met 3-5, maar er zat wellicht meer in. Dit team moet bovendien alle kansen blijven benutten om in het spoor te blijven van de koploper. In de aanstaande directe confrontatie moet het gaatje dan maar gedicht worden. Team 10 kon geen vuist maken tegen Weesp 1, maar dat team is eigenlijk te sterk voor deze klasse en is dan ook al kampioen. Er zullen nog punten gepakt moeten worden om handhaving te garanderen, maar we gaan er van uit dat de ervaring komt boven drijven in het nieuwe jaar. Samantha Spitteler zorgde voor de twee punten van Duinwijck 11 tegen Go! 4. Krijn Hoetmer had het derde punt tegen de koploper kunnen bijschrijven, maar het kaarsje ging in de derde set helaas net te snel uit.

In de Hoofdklasse speelde Duinwijck 12 met 4-4 gelijk bij ‘t Vennewater 3. Thilini Scherpenzeel scoorde knap 2 uit 3 in haar invalbeurt. Het team hield hiermee een marge van 10 punten ten opzichte van de hekkensluiter, die moet vast te houden zijn in de laaatste drie rondes.

Duinwijck 13 stond helemaal in de houding om aan te gaan treden tegen Floriande 2, maar toen er niemand verscheen werd er eens goed in de digitale historie gezocht en bleek men zich via Facebook te hebben afgemeld. Iets te modern als je het mij vraagt, maar wat er nu verder met de wedstrijd moet gaan gebeuren is aan de bond en de regio.

Team 14 kon geen vuist maken tegen aankomend kampioen De Shuttle 2 in de Tweede Klasse. Het werd 8-0. Het team hoeft echter nergens voor te vrezen en kan het seizoen in het nieuwe jaar rustig uitspelen. Dat geldt niet voor Duinwijck 15, al moet gezegd dat zij met de haven in zicht opeens gana presteren. Voor het eerst werd niet verloren; ‘t Gooi 2 werd op 4-4 gehouden. Tweemaal Rinke vd Veen en tweemaal Jan de Graaf, in de mix bijgestaan door Marijke Knip Geenevasen. Zou het komen omdat de wedstrijd op vrijdagavond, de avond waarop dit team altijd op zijn best is, werd verspeeld?

In de Derde Klasse mocht team 16 zelfs al op dinsdag aantreden tegen IJmond 4. Op twee driesetters na was hier helaas voor hen weinig te halen en het werd dan ook 8-0. De laatste plaats lijkt het eindstation te worden voor dit team. De laatste uitdaging ligt hem nog in het feit dat er in januari een heus dubbel weekend moet worden gedraaid. Normaalgesproken alleen noodzakelijk in de hoogste twee klassen, en daar vaak goed voor een hoop gemopper. Benieuwd hoe ons team dit weekend tegemoet gaat.

Het Herenteam gaat ook een interessant einde van het seizoen tegemoet. Ze speelden dit weekend 4-4 tegen directe concurrent Martinus Amstelveen waarbij de ‘jonkies’ deze keer voor alle punten zorgden. Het interessante is dat Martinus zijn laatste twee wedstrijden afwerkt nog voordat Duinwijck eraan begint. Er wordt dus een doel gesteld waar onze heren dan achteraan mogen jagen. Mocht dat doel gehaald worden, dan zal dat vermoedelijk in de laatste wedstrijd op woensdagavond in Velserbroek zijn. Een kampioensfeest op woensdag in Velserbroek. Ik wens de heren veel succes.