Twee teams gedegradeerd, één kampioen (hopelijk een tweede op 9 maart in Den Bosch), een aantal blessures, een aantal rentrees, er gebeurde weer genoeg in het competitieseizoen 2018/2019.

Duinwijck 2 eindigde het seizoen in de Eerste Divisie met een prima 3-5 uitoverwinning bij het al gedegradeerde Velo 3. Hierdoor een keurige derde plek voor dit team, dat slechts in vier van haar 18 wedstrijden invallers nodig had.

Team 3 beleefde in dezelfde klasse een verloren avond in DEGIRO-hal, omdat tegenstander Velo 2 eerder in de week aan had gegeven niet te kunnen komen opdraven. Een jammerlijke situatie, waar zowel Duinwijck als Velo niet veel aan konden veranderen en die de Competitie Contact Personen (CCP’ers, in de volksmond) de (on)nodige energie heeft gekost. Er staat niets meer op het spel voor beide teams, dus hopelijk loopt het met een sisser af. Het team eindigt op een keurige tweede of derde plek, met als uitschieter de ongeslagen eerste single dame Simone Hermsen. Super gedaan.

Team 4 had 1 punt nodig om zich veilig te spelen in de uitwedstrijd tegen Zijderveld 3. Dat punt kwam al meteen in de herendubbel, en betekende ook meteen dat de tegenstander geen kampioen meer kon worden. Dat drukte uiteraard de stemming bij de Amstelveners, die desondanks alle verdere partijen wisten te winnen. Annemiek Groenewoud speelde nog wel twee driesetters, maar winst zat er niet meer in. Geen topjaar voor dit team, maar wel een zeer veilige handhaving bewerkstelligd.

In een andere Tweede Divisie-poule stelde Duinwijck 5 haar tweede plek eenvoudig veilig. Degradant Limes 1 beet nog fel van zich af in een aantal driesetters, maar na een 6-2 winst kon het team terugkijken op een stabiel jaar.

Duinwijck 6 heeft zich met het nodige kunst- en vliegwerk ook weten te behouden voor deze klasse. Er werd met 7-1 gewonnen van Invictus 2, waardoor het team niet meer afhankelijk was van overige uitslagen en zich op eigen kracht (met wat hulp van invallers) heeft gehandhaafd. Matthijs Kas won meer dan de helft van zijn partijen in zijn eerste Duinwijck-seizoen, bovendien zijn eerste jaar in deze klasse. Een prima start dus.

Het is maar goed dat team 7 in de eerste helft van het seizoen een buffer had opgebouwd, want de laatste vijf wedstrijden van het seizoen gingen helaas verloren. Dit weekend was Vennewater 2 met 6-2 te sterk. Maar met een vijfde plek was er voor ons enige Derde Divisie-team geen vuiltje aan de lucht. Volgend jaar weer vol gas!

Bij team 8 was de boog na het kampioenschap van vorige week iets minder gespannen in de laatste wedstrijd. Op maandagavond werd de zege bij Swish 2 pas in de laatste wedstrijd veiliggesteld, maar na deze 3-5 winst heeft het team het jaar afgesloten met 14 overwinningen. Gemiddeld 6,7 punten per wedstrijd; niet te stoppen dit team.

Duinwijck 9 kroop door het oog van de naald in de uitwedstrijd bij Martinus 3. Een gelijkspel was nodig voor handhaving en dat is precies wat er kwam. De mix van Noora Virta en André Terol ging langs de rand van de afgrond, maar het was voldoende. Door dit resultaat blijft in ieder geval 1 team in de Vierde Divisie.

Want Duinwijck 10 degradeert. Voor de laatste wedstrijd was dat al duidelijk, maar voor de zekerheid werd die ook nog met 7-1 verloren bij Helios 1. Floor Maassen viel in en scoorde het enige punt in haar single, een knap resultaat.

Team 11 liep handhaving op 1 punt mis. De 5-3 winst tegen Invictus 3 bleek nadat de overige uitslagen bekend werden nèt te weinig te zijn. Ongetwijfeld kunnen de spelers zich een wedstrijd herinneren die eigenlijk gewonnen had moeten worden, maar dat zal bij de concurrent niet anders geweest zijn. Gewoonweg nèt te weinig gewonnen dit jaar, spijtig maar helaas. Hopelijk volgend jaar de mogelijkheid tot wat kampioensteams in de Vijfde Divisie.

In die Divisie speelde Duinwijck 12 gelijk tegen Top Flight 1. De zesde plek voor dit team, met 22 punten marge richting degradatie. Vrijwel alle spelers en speelsters zitten dit jaar ronde 50% winst in hun partijen.

Team 13 won in de Zesde Divisie bij IJmond 5. Het zeer jonge team heeft zich knap staande gehouden tussen de vaak grotere en fysiek sterkere tegenstanders. Oriana The was de sterspeelster van het team; zij won 2/3e van haar partijen, maar in haar kielzog waren meer teamleden goed bezig dit seizoen.

Duinwijck 14 sloot het jaar helaas in stijl af door met 7-1 te verliezen van Quintus 3, maar dat zijn dan ook de kampioenen. Maar wat ze achterlopen in punten maken ze vaak weer goed in gezelligheid. Hopelijk was het weer een gezellig seizoen voor ons ‘vrijdagavondteam’.

Drie punten van Jaap Enderman droegen erg bij aan de 3-5 winst van Duinwijck M1 bij Matchpoint M1. Een keertje niet meedoen om het kampioenschap voor onze heren, niet in de laatste plaats omdat ze een klasse hoger speelden dan de seizoenen hiervoor. Veel andere gezichten dus, en dat is ook wel eens leuk. Wel ‘gewoon’ gehandhaafd.

Dat was het weer voor de meeste teams. Een enkele nabrander in de vorm van een inhaalwedstrijd daargelaten. En natuurlijk de grande finale voor Duinwijck 1 in Den Bosch op 9 maart. Tot volgend seizoen!