Het eerste toernooi van het jaar voor de Duinwijckers speelde zich af in Uppsala, Zweden. Het is elk jaar een goed georganiseerd toernooi waarbij het hotel dichtbij de hal ligt en er redelijke eetmogelijkheden zijn in de buurt. Dat maakt dit toernooi altijd fijn om te spelen en zeker dit jaar vanwege de milde winterse temperaturen; het was in Nederland zelfs kouder.
Voor Chloë Mayer begon het toernooi op donderdag omdat ze kwalificatie moest spelen. De eerste ronde moest ze tegen de Franse Dubois. Ze waren aan elkaar gewaagd, blijkt uit de statistieken, maar de ogen van de coaches vinden dat de Duinwijckster eigenlijk duidelijk de betere was. Het was een spannende 3-setter waarbij ze met vlagen de tegenstander helemaal uitspeelde. Helaas slopen er af en toe wat foutjes in, waardoor de Française het geloof bleef houden. Een knap staaltje doorzettingsvermogen van Chloë dat ze meenam naar de volgende wedstrijd; weer tegen een Française met een authentieke Franse naam: Xu Wei.
Bij het inslaan leek deze speelster al een stuk vaardiger dan de speelster hiervoor. De eerste game werd Chloë overklast door de variatie in haar slagen, maar in de tweede game begon Chloë patronen te herkennen en het bleek dat Chloë een stuk beter was wanneer het veld groot werd gemaakt. De tweede game werd dan ook gewonnen. In de derde game ging het gelijk op en werd het bepaald bij een stand van 15-15. Xu Wei begon veel aanvallender te spelen en ook nog zonder fouten. Chloë gaf niet op, maar haar strijdlust bleek niet genoeg te zijn deze keer. Verliespartijen zoals deze zijn enorm pijnlijk, omdat je het gevoel hebt dat er meer in zat. Dat is topsport helaas, maar er zaten zeker erg goede rally’s in wat een positief vooruitzicht geeft.
Het einde van het toernooi voor Chloë, was het begin van het toernooi voor Brian en Ties. Zij waren 2e geplaatst en hadden een bye in de eerste ronde. Inmiddels waren Brian en Ties al een aantal keer in de hal te vinden om Chloë te coachen en om hun tegenstanders te analyseren. Hun tegenstanders konden Zweden of Ieren zijn en uiteindelijk wonnen de Zweden in een spannende wedstrijd. Brian en Ties kenden deze Zweden al omdat ze in de Belgian Open ook de eerste ronde tegen hen moesten spelen. Ze gingen met vertrouwen in de wedstrijd omdat ze in België ook wonnen en hadden dan ook een vliegende start: 21-13 gewonnen. De Zweden kwamen de tweede game met een antwoord en hadden een leuk publiek achter zich, maar uiteindelijk, door een prachtige afmaakbal van Brian, wonnen ze met 22-20. Brian viel achterover tijdens zijn brush aan het net en vierde de winst met een vreugdesprongetje.
De kwartfinale, de volgende dag, moesten Brian en Ties het opnemen tegen twee Indiërs die de week ervoor in de finale van de Estonian International stonden. Wederom begonnen ze met een sterke eerste game waarbij de Indiërs het opgaven aan het einde van deze game. De tweede game hadden ze een goed antwoord op de snelheid van Brian en Ties en zo werden ze vaak overklast in het vlakke spel. Ook al hadden ze een mooie aanpassing gemaakt in hun tactiek, Brian en Ties hadden toch kans om de tweede game te winnen. Helaas waren de Indiërs net iets beter op de belangrijke momenten en wonnen zij de tweede game met 20-22. In de derde game probeerden Brian en Ties het veld weer groot te maken en weg te blijven uit het vlakke spel en wonnen ze overtuigende met 21-13.
De halve finale was bereikt en daarmee zijn er geen punten verloren op de wereldranglijst; vorig jaar bereikten ze ook de halve finale. Ze moesten het opnemen tegen twee Engelsen die de week ervoor de Estonian International wonnen. Ze wisten dat het een zware kluif zou worden omdat ze alle voorgaande wedstrijden makkelijk wonnen met rustig en bekeken spel, maar er was vertrouwen dat ze dat konden verslaan met een hoger tempo. Deze Engelsen zijn Aziatisch van afkomst, ze spraken zelfs Chinees met elkaar, en dat was ook te zien aan hun manier van spelen. Erg sterk in het voorveld en het halfveld, niet te veel bewegend en erg ontspannen. Brian en Ties probeerden het hun moeilijk te maken door ze veel te laten bewegen en punten te maken met hun aanval, maar er werden te veel kleine fouten gemaakt waardoor ze continu achter de feiten aan liepen. De wedstrijd werd verloren met 18 en 15; er was geen kans op winst die dag. De halve finale was het eindstation en dit zorgde voor grote teleurstelling voor de mannendubbel.
Al met al zijn er goede partijen neergezet en ontbrak het qua strijdlust niet, maar zoals elke topsporter het zou zien: teleurstellend dat er niet meer is gepresteerd. Met dit gevoel sluiten we het toernooi af en op naar de volgende waarbij we weer ons best gaan doen om mooiere prestaties neer te zetten!
Foto’s door René Lagerwaard
