Gisteravond werden op het Haarlemse Stadhuis de topsportkampioenen van Haarlem gehuldigd. Jaarlijks worden de Pim Mulierbeeldjes voor sportman -vrouw, -coach, -team en -talent van het jaar uitgereikt aan mensen die in Haarlem wonen of voor een Haarlemse club uitkomen. Het traditionele gala van de afgelopen jaren is wegens geldgebrek afgeschaft, maar met de keuze voor de historische Gravenzaal in het Stadhuis (normaliter o.a. de trouwlocatie) was er nog voldoende grandeur overgebleven voor de uitreiking van deze eervolle prijzen. Namens Duinwijck was Ties van der Lecq genomineerd bij de talenten en hij had het geschopt tot de laatste 3, wat inhield dat hij kans maakte op deze mooie, eervolle prijs.
Met een enthousiaste spreekstalmeester en harde muziek werd een heus Oscaruitreiking-achtig sfeertje gecreëerd. De avond begon met een praatje de wethouder van sport in Haarlem en de voorzitter van de Stichting Topsport Kennemerland. Vervolgens kon aan de uitreiking van de prijzen begonnen worden. Niet onbelangrijk om te vermelden zijn de juryleden die de keuzes dit jaar gemaakt hebben; allen hebben hun sporen verdiend in de topsport. Namens het badminton zat onze eigen Rob Ridder in de commissie, geflankeerd door o.a. oud-judoka Claudia Zwiers en voormalig tophockeyer Floris-Jan Bovelander. Juryvoorzitter was Theo Plasschaert, mediaman en Haarlems sportvolger voor o.a. het Haarlems dagblad. Hij slaat bovendien geen thuiswedstrijd van Duinwijck 1 over.
Ties’ geduld (en dat van zijn ouders) werd wel op de proef gesteld, want zijn categorie kwam als laatste aan de beurt. De uitreikingen verliepen wat rommelig, omdat een aantal judoka’s van Kenamju die in de prijzen vielen op trainingskamp zijn in Japan. Een voormalig judoër met de prachtige naam Ziggy Tabacznik nam de prijzen voor Sportman (Dex Elmont) en Sportcoach (Maarten Arends) van het jaar in ontvangst. Sportvrouw werd ook een judoka; Birgit Ente. Zij haalde haar prijs wel zelf op. De dames van Europacup 2-winnaars Sparks (softbal) werden de sportploeg van het jaar en Tessa Dijksman (wielrenster) werd sporttalent bij de meisjes. Deze laatste viel op door heel scherp en komisch op de vragen van de presentator te reageren. Die komt er wel, was de algemene indruk.
Ondertussen zat Ties al meer dan een uur op zijn stoel te wiebelen, want de uitreikingen werden ook nog onderbroken door de voorzitter van de Société Pim Mulier die iets vertelde over het aanstaande Pim Mulier-jaar en een pauze-act die zich het best laat omschrijven als breakdancende basketballers. Althans door mij. Enkele van deze basketballers deden zelfs hun shirt uit tijdens de act. De Gravenzaal zal het hebben kunnen waarderen; het is weer eens wat anders dan verliefde stelletjes die elkaar -meestal warm aangekleed- het jawoord geven.
De concurrentie bestond uit Olivier de Jong (een schermer) en Koen Halderman (een honkballer). Deze laatste bleek al 3 maal Europees kampioen te zijn en de laatste keer was hij zelfs tot MVP (meest waardevolle speler) gekozen. Helaas voor Ties ging de Pim Mulier aan hem voorbij. Koen Halderman ging er met de prijs vandoor en heel eerlijk gezegd was dat waarschijnlijk ook wel terecht, al hoopten we natuurlijk op onze eigen genominerde. Het is al een flinke erelijst voor een jeugdsporter, daar kun je alleen maar respect voor hebben. Ties heeft hem keurig gefeliciteerd met zijn prijs. Maar Ties zat toch maar mooi bij de laatste 3, en is 3 jaar jonger dan de uiteindelijke winnaar; zijn tijd komt nog wel.
Duinwijck is ontzettend trots op Ties en hoopt dat hij door zal gaan op de ingeslagen weg. Ik hoop dat hij deze avond en zijn nominatie als een aanmoediging heeft gezien en ook een beetje als een bevestiging dat hij goed bezig is. Ga zo door, blijf er plezier in houden dan komt alles goed. Gisteren ging niet om het verliezen van de eerste plaats, je hebt een podiumplaats gewonnen!
