Duinwijck is er afgelopen zaterdag in Den Bosch helaas niet in geslaagd om haar 25ste landstitel binnen te halen. Tegenstander DKC uit Den Haag was met 5-2 te sterk. Duinwijck besluit daarmee een prima seizoen in de Carlton eredivisie als vice-kampioen.
De finaledag begon voor het Duinwijckteam helaas in het ziekenhuis. Anton Kaisti had een ontsteking aan een kies, die vervolgens was overgeslagen naar zijn kaakspieren, die hij niet kon bewegen. Het is van nature geen prater, dus daar lag het verschil niet, maar behalve dat hij erg veel pijn had was het voor de Fin ook onmogelijk om te eten. In het ziekenhuis stelde de kaakchirurg vast dat er weinig direct kon worden gedaan, dus moest Anton helaas met wat pijnstillers het weekend door zien te komen. Een domper, want om een kans te maken tegen het op papier minstens gelijkwaardige DKC diende Duinwijck wel over een fitte spelersgroep te beschikken.
De 40 man die met de Haarlemse supportersbus naar de Maaspoort waren gekomen, troffen aldaar nog zeker 60 anderen die met eigen vervoer waren gegaan. De Haagse supporters kwamen zoals gebruikelijk met vlaggen zwaaiend en luid gezang de hal binnen. Deze zogenaamde D-side heeft er de afgelopen jaren voor gezorgd dat er een stukje voetbalsfeer in de badmintonsport is gekomen en dat is binnen onze kleine sport nog altijd behoorlijk imponerend, maar ook zeer welkom. Ze hebben de hele dag gezorgd voor een uitstekende sfeer in de Maaspoort, slechts tijdens de wedstrijd tussen Iikka Heino en Dennis va Daalen de Jel ging men over de schreef door “Who the f*ck is Iikka” te scanderen, terwijl onze jonge Fin niets anders deed dan een prachtige partij tegen de afscheid nemende Dennis te spelen. Van Daalen de Jel wist uiteindelijk het mooie gevecht in zijn voordeel te beslissen en dat bleek achteraf cruciaal.
De organisatie van de finale lag in handen van BNL, de Maaspoort en lokale vereniging BCH. Het randgebeuren en de speelarena waren prima in orde, hulde voor de organisatie op die punten. Door een half uur te laat aan de wedstrijd te beginnen, na 4 partijen op 1 baan te gaan spelen en tussen de wedstrijden door wel erg veel podium te bieden aan een man in een oranje pak werd het wel een erg lange zit. Met wat meer driesetters en een eventuele achtste wedstrijd zou het hele programma wel eens ruim zes uur geduurd kunnen hebben. Die achtste wedstrijd kwam er niet, dus het bleef bij vijf uur.
En dan over die wedstrijd. Helaas brachten niet alle wedstrijden evenveel strijd. In de herendubbel waren Dennis van Daalen en Michiel Kruijt na een spannende eerste set ruim de betere van Jerry en Iikka. Op de andere baan wonnen Akvile en Alexandra hun dubbel ook in twee sets, met enkele prachtige lange ralleys. Daarna kwam er een deprimerend half uurtje voor Duinwijck. Dorien gaf in de tweede set tegen Alida Chen helaas niet thuis en Anton bleek totaal niet opgewassen tegen Mark Caljouw. Van tevoren had Duinwijck wel gehoopt om een flinke vuist te kunnen maken in deze partij, maar Mark speelde solide en Anton bleef ver van het niveau dat hem onlangs Fins kampioen maakte. Na de eerder genoemde tweede herensingle stond het dus 4-1 voor DKC en was de titel voor hen bijna binnen.
Akvile speelde een prima partij tegen Ginny Severien die ook uitstekend weerwerk bood. Akvile won de eerste set krap en de tweede set ruim, zodat zij dit hele seizoen in de single ongeslagen is gebleven. Op het laatste punt blesseerde Ginny zich, wat er helaas voor zorgde dat zij de rest van de avond op krukken heeft moeten lopen. We hopen dat het voor haar meevalt en wensen haar een spoedig herstel. Betty en Anton speelden daarna de eerste mix tegen Michiel Kruijt en Veerle Wijers. Ondanks een mooie 11-5 voorsprong in de derde set trok Duinwijck aan het kortste eind en kon het feest bij DKC beginnen.
Felicitaties aan DKC. De Haagse bluf is niet alleen bij bluf gebleven: jullie hebben het waargemaakt. Jullie team was niet alleen de meest constante dit seizoen, maar wist ook nog te pieken op de juiste momenten. Een terechte kampioen, en ook mooi dat zich een nieuwe vereniging heeft toegevoegd aan het lijstje clubs die de landstitel ooit hebben veroverd.
En tenslotte: Dank aan alle Duinwijckers die de moeite hebben genomen om ons eerste team te steunen in den Bosch. Ook heel leuk om te zien dat er zoveel jeugdleden waren! Dank aan de organisatie voor een geslaagde promotie van de eredivisie en de badmintonsport in het algemeen. Dank aan spelers, coaches, managers en fysio van team 1 die ons dit seizoen zo vermaakt hebben. Even uithuilen, herstellen en dan volgend jaar opnieuw op jacht naar titel nummer 25.
