In de feestelijke openingswedstrijd van de DEGIRO-hal, heeft Duinwijck net geen gelijkspel kunnen behalen tegen koploper Velo. Door omstandigheden trad Duinwijck aan met enkele invallers in de enkelspelen, en kwam zodoende misschien wel het jongste eerste team ooit in actie. Met maar liefst 5 spelers van nog geen 20 jaar in de gelederen, kwam de gemiddelde leeftijd uit op 22,6.

Goed nieuw was dat Debora Jille na een badmintonpauze weer haar opwachting maakte. Ze had wellicht nog niet 100% wedstrijdritme te pakken, waardoor haar dubbel aan de zijde van Milou Lugters een werkwedstrijd werd. Het is natuurlijk ook niet even rustig inkomen tegen de sterke dames van Velo. Het werd een dubbeltje op zijn kant, maar Myke Halkema en Dorien Lups (ex-Duinwijck) werkten 3 matchpoints weg en waren aan het eind van de derde set het gelukkigst; 22-20.
Jorrit de Ruiter trof aan zijn zijde Jacco Arends, die een gaatje in zijn drukke internationale schema had gevonden om voor zijn club uit te komen. Dit tot groot genoegen van de oma van Jacco, die er zelfs een sprintje uit perste om de wedstrijd niet te storen op weg naar haar stoel. Op de nieuwe Duinwijckvloer kan iedereen uit de voeten, zo bleek maar weer. De heren moesten een set afstaan aan Jim Middelburg en Alex Vlaar, maar waren in de derde set oppermachtig.

Corine Breukers speelde een meer dan uitstekende single tegen de sterker ingeschatte Tamara van der Hoeven. Ze knokte voor ieder punt, maakte weinig fouten en won dik verdiend in twee sets. Zelfs een scheidsrechter die haar om onduidelijke redenen naar zich toe haalde op matchpoint kon de flow die ze vanaf 15-20 in de tweede set had, niet meer onderbreken. Corine valt dit seizoen al vaker op door haar sterke spel. Heel mooi dat zij dit voor Duinwijck onverwachte punt binnenhaalde. Op de andere baan kon Steef van Wooning heel aardig aanhaken bij Ralph Starren (ex-Duinwijck), maar verloor helaas toch in twee nipte sets.

Daarna had Jerry Natenstedt niet veel in te brengen tegen een sterk spelende Alex, maar deed Stephanie Pietersz over zich spreken op de andere baan. Ze haalde op vechtlust een derde set tegen Dorien, maar kwam daarin te snel op achterstand om nog terug te knokken. Stephanie heeft duidelijk veel potentie, maar lijkt in fases van de wedstrijd even haar scherpte te verliezen, wat haar soms veel punten kost. Als ze het voor elkaar krijgt haar aandacht er iedere rally helemaal bij te houden, dan gaat ze het veel meer dames heel erg lastig maken.

Met 2-4 begon men aan de mixen. Jacco en Debora traden aan tegen de nog ongeslagen Jim en Myke. Jacco speelde enkele onnavolgbaar snelle punten, maar de ingespeeldheid van het Velo-koppel bracht ze toch in de derde set. Daarin krikte ook Debora haar niveau omhoog, waardoor die vrij eenvoudig naar Duinwijck ging. Op de andere baan hadden Milou en Ties het moeilijk tegen Tamara en Ralph. Milou kwam vaak in het achterveld terecht en had moeite zich onder de druk uit te spelen. Geen nood, ook dit zeer jonge duo legt het vuur al aan de schenen van ervaren Eredivisiespelers. Dat komt wel goed.

Jammer dat Duinwijck haar goede optreden niet heeft kunnen bekronen met een gelijkspel, maar iedereen heeft maximaal gepresteerd. Het is duidelijk dat de volgende lichting klaar staat om team 1 de komende jaren te kunnen versterken. Dat is goed nieuws voor de club.

Velo, Duinwijck en Almere kan, met twee wedstrijden te spelen, een plek in de kampioenspoule normaliter niet meer ontgaan. DKC en HBV hebben ook goede papieren, maar Van Zijderveld en Amersfoort zijn nog niet uit te vlakken. Onderin moet Barendrecht zich zorgen gaan maken over de tweede helft, na de nederlaag tegen hekkensluiter Smashing dit weekend.

Volgende week Duinwijck-Almere, het duel om de tweede plek. Almere staat 1 punt achter op Duinwijck, dus minimaal een gelijkspel is nodig om de Almeerders van het lijf te houden. Komt dat zien, zaterdag 27 oktober 19.00u.