Duinwijck krijgt het moeilijk. Kampioenschappen, die gewonnen hadden moeten worden, gaan verloren. Tot overmaat van ramp degradeert Duinwijck uit de hoogste divisie van de badmintoncompetitie. De badmintonhal wordt vernieuwd en vormt een nieuwe impuls voor de geplaagde club
90-91
Dit seizoen heeft Duinwijck ook de beschikking over de maandagavond. Tot dit seizoen was de maandagavond door de Stichting verhuurd geweest aan een andere vereniging, zodat nu alle avonden voor Duinwijck zijn. Duinwijck blijft nog steeds meedoen om de koppositie in de eredivisie, maar het wordt met het jaar lastiger. Ditmaal wordt in de halve finales van de play-offs verloren van Royal Canin BCH. Sonja Mellink wordt trainster bij de jeugd op woensdagmiddag en er wordt besloten dat het aantal jeugdgoepen uitgebreid wordt van 2 naar 3. De jongste jeugd krijgt zo meer aandacht. Na lang aandringen krijgt het Badmintonpad extra verlichting hetgeen de algemene veiligheid ten goede komt. Chris Bruil wordt voor het eerst in zijn carriere kampioen van Nederland. Aan het einde van het seizoen kondigen 3 spelers aan te vertrekken. Sponsoring door andere clubs lijkt de grote drijfveer achter het vertrek.
91-92
Ofschoon we de finales bereiken van de playoffs verspert Royal Canin BCH ons de weg naar een nieuwe landstitel. Als troostprijs het Duinwijckteam, bestaande uit Pierre Pelupessy, Mical de Boer, Monique Hoogland en Carolien Glebbeek, wel de Winter Masters, de strijd om de nationale beker voor teams. Het team wordt naar de overwinning geleid door Jack Souisa
94-95
Een seizoen om snel te vergeten. Duinwijck behaalt het slechtste resultaat in de top divisie tot dan toe. Ten gevolge van een langdurige blessure van onze kopman Alex Meijer halen we de play-offs niet maar eindigen op een beschamende 5e plaats. Het is duidelijk dat het roer binnen de vereniging om moet. Te lang is geteerd op de successen van spelers, die inmiddels ook richting de 30 naderen en de Technische Commissie adviseert het bestuur om meer aandacht te gaan schenken aan de talentvolle jeugd. Wereldkampioene Susi Susanti geeft een demonstratie, althans zo wil de aankondiging in het clubblad van februari van dit seizoen. De niets vermoedende landelijke journalist Ted van der Meer belt de voorzitter hoe laat het spektakel begint op zaterdag 1 april
96-97
Er valt weinig bijzonders te melden behalve dat het 1e team zich behoorlijk handhaaft en halen ternauwernood de play-offs, en dat de AA Drink Cup zeer verrassend gewonnen wordt. Dennis Lens, Nobert van Barneveld, Karina de Wit en Carolien Glebbeek zijn uitstekend op dreef in de wedstrijden tegen Chip Market BCN en BCO Inproba.
97-98
Dit seizoen kan ongetwijfeld bestempeld worden als het zwaarste jaar dat Duinwijck beleefd heeft in de afgelopen 50 jaar. Het gehele seizoen verkeert het eerste team, bestaande uit Dennis Lens, Marcel van Beek, Norbert van Barneveld, Ivor van Barneveld, Karina de Wit en Elvira van Elven in degradatiezone. Uit nood worden er tijdens het competitie seizoen 2 spelers uit Indonesië gehaald om het team te behoeden voor degradatie. De benodigde toestemming wordt verleend, maar het Arnhemse ESCA dient een protest in wegens vermeende competitievervalsing door Duinwijck. Het protest haalt zelfs de burgerrechter, maar inmiddels is degradatie onafwendbaar geworden. In de beslissingswedstrijd tegen BCR 91 gaat er van alles mis. Karina de Wit is voor stage in Duitsland, en er wordt besloten dat zij de stage kan lopen. Zij wordt speciaal vanuit Duitsland opgehaald, maar verschijnt vlak na de openingsceremonie in de sporthal. De reglementen schrijven voor dat een speler in de opstelling aan het publiek getoond moet worden, en dus is Karina die dag niet speelgerechtigd. Nog geen man over boord, want het surplus aan goede spelers bij Duinwijck is zo groot dat de wedstrijd ook zonder Karina wel gewonnen zou worden. Niets is minder waar. Het damesdubbel gaat verloren evenals het damesenkelspel en het gemengddubbelspel. Alleen Dennis Lens scoort 100% door het mannendubbelspel en het enkelspel te winnen. De degradatie is een feit. Het bestuur besluit onmiddellijk maatregelen te nemen. Er komt een meerjarenplan waarin besloten wordt alle aandacht te vestigen op de ontwikkeling van talentvolle jeugd.
92-93
Dit seizoen bereikt de strijd om het kampioenschap van Nederland een dramatisch hoogtepunt binnen het bestaan van de vereniging. Het 1e team eindigt met een straatlengte voorsprong op de eerste plaats van de reguliere competitie en speelt de halve finales tegen AA Drink Nuenen. De uitwedstrijd wordt op vrijdagavond gemakkelijk met 8-3 gewonnen, maar het noodlot slaat toe op de terugweg. De weg naar huis blijkt door de hevige mist een zware dobber te worden waardoor de spelers nauwelijks aan nachtrust toekomen. Bovendien wordt Pierre Pelupessy verplicht om op zaterdag een trainerscursus te volgen in Papendal, wat door de leider van het 1e team als slecht ervaren wordt. De return op die zaterdag pakt buitengewoon beroerd uit. Partijen die gewonnen moeten worden, gaan verloren, en uiteindelijk wordt de thuiswedstrijd met 8-3 verloren. Gelijke stand, maar ook de onderlinge gamestanden blijken gelijk te zijn, waardoor het aankomt op het tellen van punten. Duinwijck komt 6 punten tekort om in de finales te mogen uitkomen. De finales blijken een farce, want AA Drink Nuenen wordt met overmacht kampioen van Nederland. Toch valt er iets positiefs te melden over het seizoen. De Vrienden van Duinwijck wordt opgericht, ter ondersteuning van de badmintonsport in de regio. Er wordt weer een uitwisseling georganiseerd, ditmaal met de Deense club Greve.
93-94
Stichting Badmintonhall Duinwijck heeft een grote opknapbeurt aan de hal gerealiseerd. De speelzaal is grondig onder handen genomen met een verbeterde vloer, systeemplafond en een fris kleurtje. De kleedkamers zijn opnieuw opgebouwd. In september heropent ere-voorzitter Leen Verhoef de vernieuwde hal. Geheel vlekkeloos verloopt de Open Dag die erop volgt niet, want het douchewater loopt de gangen in. De doucheruimte ligt duidelijk niet op afschot! Duinwijck wint voor de 3e maal in successie de strijd om de beker, en bereiken de finales van de playoffs in de strijd om de landstitel. Het wordt een spannende aangelegenheid tegen BC Nuenen, die vertegenwoordigd worden door onder andere Erica van Dijck, Quiten en Edwin van Dalm en Ruud Kuijten. Duinwijck verliest de thuiswedstrijd met 7-4, maar in de uitwedstrijd wordt het nog een spannende aangelegenheid. De 6-5 winst die geboekt wordt is net niet genoeg voor de landstitel.
95-96
Duinwijck herstelt zich knap van het debacle van vorig seizoen. In de halve eindstrijd van de play-offs wordt een titanenstrijd geleverd tegen Culemborg en winnen we op games. In de finales tegen Chipmarket BCN gaat het weer helemaal mis. Ditmaal is de bond de schuldige. De finales van de play-offs moesten plotseling verspeeld worden op vrijdag 16 februari. Met de werkende spelers in ons midden bleek dat een onhaalbare kaart, want van voorbereiding kon zodoende geen sprake zijn. De eerste wedstrijd werd op woensdag 14 februari in onze hal verspeeld, waarbij de wedstrijd met nipt 5-3 verloren ging. Alle hoop was nog wel gevestigd op de return, maar dat was ijdele hoop zo later bleek. Het eerste team kon en wilde principieel niet meer optreden, waardoor Duinwijck genoodzaakt was het 3e team op te stellen in de return. De aanwezige televisie kreeg een superslecht badmintonproduct voorgeschoteld, en Duinwijck was uiteraard de gebeten hond. Het positieve was uiteraard wel dat we weer dicht bij een kampioenschap waren onder leiding Herman Leidelmeijer, Nils Nijland en Martin ter Plegt.
98-99
Kampioen door opleiding en badminton op maat zijn de kreten die in het nieuwe beleidsplan gebezigd worden. Het roer van de vereniging is helemaal omgegaan. De jeugd krijgt alle aandacht en de schreeuw naar vedetten wordt losgelaten. Het gedegradeerde 1e team start het seizoen goed met enkele klinkende overwinningen, waarin een belangrijke bijdrage is weggelegd voor Joost Kool, die na een uitstapje bij een andere club weer terug is op het vertrouwde honk. Het jubileum jaar wordt prachtig ingegaan met allerlei festiviteiten. Er wordt een video film gemaakt over de historie van Duinwijck met enkele prachtige opnamen uit het verleden, waaronder de bouw van onze hal. Alle lof voor Alex Nelissen en Koos Roeland die vele avonden hebben gespendeerd om er een echt feest van te maken. 240 scholieren doen mee aan de zogenaamde Olympische dag, waar Duinwijck actief aan meedoet. Het levert gelijk weer een aantal nieuwe leden op. Het kampioenschap in de 1e divisie gaat Duinwijck net aan de neus voorbij.
99-00
De eerste stappen worden gezet om Duinwijck digitaal neer te zetten. Onze actieve leden Michiel de Vries en Alex Nelissen doen er onderzoek naar, en startten www.duinwijck.com. Duinwijck heeft weer een shirt sponsor, en de adverteerder mag zeker niet klagen. Door de successen die het eerste team boekt in de 1e divisie staat er praktisch iedere maandag een foto in de krant. Naast de beginners trainingen worden er ook gevorderden trainingen georganiseerd door de gastheren. Het succes is zo overdonderend dat er wachtlijsten ontstaan om les te krijgen van ervaren topspelers en ex-topspelers. De 15 jarige Jordi Halapiri levert een prachtige prestatie door de districts senioren kampioenschappen op zijn naam te schrijven. Het 1e team kampt met blessures en doet niet mee om de hoofdprijzen.