Sportief gezien hebben we een uiterst succesvolle periode van 10 jaar afgesloten. Landstitel 26 is binnen en we hebben weer jeugdspelers kunnen feliciteren die Europees jeugdkampioen zijn geworden. Deze periode stond ook in het teken van de verhuizing naar de nieuwe DEGIRO-hal.

10-11

Het seizoen begint goed met een record aantal inschrijvingen op de Junior Masters toernooi. Ons jeugdtoernooi maakt deel uit van een landelijk jeugdcircuit en wordt daardoor goed bezocht. Rob en Marjan Ridder pakken een zilveren plak op het EK 55+ in Ierland. In oktober overlijdt Cootje Verhoef, vrouw van Duinwijck grondlegger Leen Verhoef. Zij was in de jaren 50 actief op nationaal niveau en maakte onderdeel uit van het eerste jeugdbestuur van Duinwijck. Op bestuurlijk niveau verandert er ook een en ander. Marije Bloem wordt secretaris van de club, Tom Dekker voorzitter van de jeugdcommissie en neemt Karina Kool-De Wit de verantwoordelijkheid op zich van de TC. Marjan Ridder staat weer in de belangstelling van de club. Ditmaal krijgt ze de bloemetjes uitgereikt door voorzitter Patrick Steenkist, vanwege het feit dat ze 40 jaar onafgebroken jeugdtrainster is op de woensdagmiddag. Het eredivisiebestuur blijkt niet bestand tegen het verschil van inzicht in de te varen koers en stapt op. Een liefdadigheidsactie in aanloop van een eredivisiewedstrijd in de hal levert ruim Euro 1500 op. Duinwijckspelers doen het weer goed op het NK. Koen Ridder en Ruud Bosch winnen het mannendubbelspel door Jacco Arends en Jelle Maas te verslaan en Ruud pakt in het gemengddubbelspeltitel samen met Lotte Jonathans. Vermeldingswaardig is ook dat Selena Piek de finale in het vrouwendubbelspel haalt.

In april behaalt Duinwijck de 24e landstitel tegen Velo. Velo was in de reguliere competitie nog te sterk voor ons, maar ons team bleek in de finale de sterkste, maar niet zonder slag of stoot. Ruud Bosch en Koen Ridder waren superieur in het mannendubbelspel, maar in het damesdubbelspel gaat het mis, omdat Eva Krab door haar enkel gaat. Elke partij is spannend en als de gemengddubbelspelen beginnen is de stand 3-3. Beide gemengddubbels worden in 2 games gewonnen en kan de champagne vloeien. Na dit seizoen is er een complete exodus van eerste team spelers. Ruud Bosch, Jacco Arends en Selena Piek gaan in Duitsland spelen, en Soraya de Visch Eijbergen verkast naar Velo. Jorrit de Ruiter komt terug naar de club.

In aanloop van de Europa Cup die dit seizoen in Zwolle wordt gehouden heerst er grote twijfel bij de clubleiding of we wel moeten deelnemen. Ruud Bosch en Koen Ridder zijn op tournee in het buitenland, en ook Akvile Stapusaityte kan niet volledig deelnemen. Omdat het in Nederland gehouden wordt, besluit het bestuur toch een afvaardiging te sturen naar Zwolle. Duinwijck komt gemakkelijk door de voorrondes heen, waarin Rein Ridder, Bart Gerrits en Marije Bloem hun debuut maken voor het Europa Cup team. In de halve finale tegen Bordeaux Union St Bruno kan Duinwijck weer gebruikmaken van Akvile en de Fransen worden met 4-1 opgerold. De finale wordt een Nederlands onderonsje, want ook Velo bereikt de finales door het Spaanse CB Soderinsa Rinconada met 4-1 te verslaan. Met in de wetenschap dat Koen en Ruud er niet bijzijn en ook Eva Krab ontbreekt, en bij Velo alleen Palyama ontbreekt, wordt het een lastige opgave voor coaches Maurits van Tubergen Lotgering en Rob Ridder. Het gemengddubbelspel wordt door Jacco Arends en Selena Piek gewonnen, maar Erik Meijs redt het niet tegen Dennis van Daalen de Jel. Akvile doet wat ze moet doen en wint haar enkelspel tegen Lisa Mailahollo. Het mannendubbelspel gaat naar Velo, en met nog 3 partijen te gaan is het ongelooflijk spannend. Cruciaal is het vrouwendubbelspel waarin Selena Piek en Soraya de Visch Eijbergen het moeten opnemen tegen Maartje Verheul en Giny Severien. Deze vrouwen hadden kort voor dit toernooi nog eenvoudig gewonnen van onze Duinwijck vrouwen, maar nu liep het anders. de Tactiek wordt aangepast en perfect uitgevoerd door Selena en Soraya. Na 3 spannende games wint Duinwijck het dubbelspel. Het 2e mannenenkelspel kent een dramatisch verloop. Bart Gerrits neemt het op tegen Sergio Keppel, die zijn team als een gek heeft aangemoedigd op een trommel. Als gevolg van het vele trommelen, ontstaat er een stress fractuur in zijn pols tijdens het verloop van de partij. Bart wint de eerste game met 21-12, maar in gewonnen stand weet Sergio terug te komen en de 2e game met 24-22 te winnen. Bart krijgt in de beslissende game de opdracht om de geblesseerde Sergio alleen maar op de achterlijn te spelen, een tactiek die uitstekend uitpakt. Met 21-15 pakt hij de winst en slaat hij Duinwijck naar een historische Europa Cup winst. Nooit eerder won een Nederlandse club de Europa Cup. Een absoluut hoogtepunt in de geschiedenis van Duinwijck.

11-12

Lid van verdienste karel Luesken, een van de harde werkers binnen de club overlijdt op 90 jarige leeftijd. In augustus behalen dochter Marjan en haar man Rob Ridder de wereldtitel gemengddubbelspel in de categorie 55+ in de Olympic Oval in Vancouver (Canada). In september pakt de gemeente uitgebreid uit, door zowel de Ridders als Duinwijck te huldigen op het stadhuis na het behalen van de Europca Cup titel. In november gloort er spontaan weer hoop rond de bouw van de nieuwe hal. Diverse moties worden ingediend door de Raad voor de plannen van 2012. Een van de moties, ingediend door Haarlem Plus, heeft de toepasselijke titel: “Duinwijck halt of Duinwijck hal”. Het staat in het teken van het helpen van de club om nu eindelijk een lang geleden door de gemeente ingezette belofte na te komen. De motie wordt door de gemeenteraad unaniem aangenomen. Later neemt het college de motie over en komt de nieuwe hal ineens een stuk dichterbij. In december wordt Duinwijck weer groots gehuldigd. Akvile Stapusaityte wordt sportvrouw van Haarlem, en Duinwijck wordt vanwege de unieke prestaties vorig seizoen gekozen als sportploeg van het jaar in een volgepakte Philharmonie. Op 29 januari kopt het Haarlems Dagblad: “te smalle selectie fataal”. In de halve finales van de playoffs wordt Duinwijck uitgeschakeld door Amersfoort. In de uitwedstrijd werd het nog 4-4, maar in de thuiswedstrijd ging het mis. De 25e titel gaat er dit seizoen dus niet komen. Duinwijck overweegt om niet deel te nemen aan de Europa Cup in Hongarije vanwege de kosten, maar na publicatie in de krant reageert verzekeraar Van der Knijff in Haarlem spontaan, en kunnen alsnog de voorbereidingen getroffen worden. In april wordt Joost Moerkerk de nieuwe voorzitter van Duinwijck. Akvile Stapusaityte, de kopvrouw van het eerste team, plaatst zich voor Littouwen voor de Olympische Spelen in Londen en Duinwijck bereikt in Hongarije de kwartfinales van de Europa Cup, wat ook het eindstation zal zijn. Het Franse Issy les Moulineaux is nipt te sterk. Ook tijdens de NBB Cup gaat het niet goed met Duinwijck. In de kwartfinales blijkt Victoria met 3-2 te sterk. Het seizoen eindigt sowieso niet goed, want in juni hebben dieven het gemunt op oud ijzer in de vorm van de oude getrouwe Duinwijck tribune, die jarenlang in gebruik was tijdens de grotere evenementen.

12-13

Pay per play wordt geïntroduceerd voor de maanden juli en augustus.

Duinwijck krijgt nieuwe hal in 2014

Duinwijck krijgt nieuwe hal in 2014

Burgemeester en wethouders maken duidelijk dat de nieuwe Duinwijckhal er gaat komen nu een afdoende financiële dekking gevonden lijkt te zijn. Op 5 juli schrijft het Haarlems Dagblad: “Duinwijck in 2014 nieuwe hal”. We zullen het zien. Tot op heden zijn alle beloften niet uitgekomen. Altijd was er wel weer tegenslag in het proces, maar het Stichtingsbestuur zet onverdroten door. Het eerste team gaat het dit jaar moeilijk krijgen. Weer verlaten 2 toppers de club. Koen Ridder gaat competitie op Sicilië spelen, en Jorrit de Ruiter verruilt Duinwijck voor Mülheim.

team 1

team 1

Jelle Kelderhuis komt de ploeg versterken evenals de Schotse Caitlin Pringle. Josephine Wentholt gaat ook voor Duinwijck spelen maar later zal blijken dat een chronische kwetsuur aan haar knie haar belet om te spelen. De prestaties dit seizoen zijn wisselend en niet goed genoeg om de playoffs te halen. In de reguliere competitie eindigt het team als 5e. In november wordt Duinwijck een Shuttlerobot rijker. De machines schiet shuttles, die kunnen variëren in snelheid en plaats. Uitermate geschikt voor de jeugd die graag de basisslagen wil leren. Op het NK pakken Ruud Bosch en Koen Ridder hun 3e mannendubbelspeltitel. Na het matige seizoen weet het bestuur toch een slag te slaan op sponsorgebied. Van Der Kolk, specialist in verzekeringen en See Tickets, verbinden zich aan Duinwijck, waardoor er weer armslag is voor het bouwen aan een sterk eerste team. In maart is het Stichtingsbestuur optimistisch over het slaan van de eerste paal. De verwachting is dat het nog dit jaar zal gebeuren. Als laatste van het Europa Cup dreamteam verlaat Erik Meijs Duinwijck en gaat zijn geluk proeven in Duitsland. Alex Meijer keert terug als trainer / coach bij Duinwijck. In juni verleent de gemeenteraad toestemming om een kredietvoorschot te geven voor de ontwikkeling de nieuwe hal.

13-14

Na de aankondiging in 2013 stellen bestuursvoorzitter Joost Moerkerk en bestuurslid Marcel Verhaart zich niet meer beschikbaar voor een nieuwe termijn. Tijdens de jaarvergadering van 20 juni 2014 worden beiden bedankt voor hun diensten. Samen met andere bestuursleden hebben de twee Duinwijck door lastige financiële tijden geleid. Onder luid applaus worden nieuwe bestuursleden verwelkomt.
Jules Bakker, een veteraan als het om badmintonleven bij de Duinwijck gaat neemt de voorzittershamer over en Jillian Beck wordt geïnstalleerd als secretaris van de vereniging.  De droom dat de eerste paal van de langverwachte en beloofde nieuwe hal in 2014 komt niet uit. Het ontwerp van de nieuwe hal is voor de zoveelste maal gewijzigd, maar dit keer lijkt het ontwerp definitief te worden. Het ontwerp voorziet nu in 2 hallen in L-vorm gebouwd, waarbij multifunctionaliteit hoog op het verlanglijstje staat van de gemeente: dus een hal die voornamelijk dienst zal doen als badmintonhal, maar waarin schoolsport eveneens op goed manier bedreven kan worden.
Mark Fransen wordt tijdens de jaarvergadering onderscheiden met het Lid van Verdienste vanwege zijn 20-jarige bijdrage aan de Technische Commissie van Duinwijck.

Het eerste team bestaat dit jaar uit de vastspelers Iika Heino uit Finland, Jerry Natenstedt, Jelle Kelderhuis, Akvile Stapusaityte, Alexandra Langley uit Engeland, Dorien Lups en Caitlin Pringle uit Schotland. Een leuk en op papier sterk team, maar het kan in dit seizoen geen potten breken en eindigt na 18 wedstrijden gespeeld te hebben enigszins teleurstellend op een 6e plaats.

14-15

Het nieuwe bestuur is niet zo van de statutaire verplichtingen en besluit de verplichte jaarvergadering te houden drie maanden na 1 juli van het voorafgaande jaar te skippen en de jaarvergadering te koppelen aan de voorjaarsvergadering die dus in 2015 gehouden wordt. Financieel staat de club weer aardig op de rit. De eerste paal van de nieuwe hal is niet geslagen in 2014 en zal naar verwachting ook niet in 2015 de grond in gaan. Het geduld van alle Duinwijckers wordt danig op de proef gesteld, maar wat in het vat zit verzuurt niet.

Het eerste team toont stevige veerkracht ten opzichte van het seizoen ervoor. De samenstelling van het team is op een plaats gewijzigd ten opzichte van seizoen 2013-2014. Anton Kaisti vervangt Jelle Kelderhuis als vastspeler, en de Fin blijkt over een zeer flitsende racketvaardigheid te beschikken die vooral tot uiting komt in de dubbelspelen. Een lust voor het oog waarvoor de Duinwijckaanhang graag naar de hal komt. In de reguliere competitie na 18 wedstrijden bereikt Duinwijck de 2e plaats en speelt daarom voor een plek in de finales van de playoffs tegen Content Almere. Content Almere dacht slim te doen door de eerste halve finale direct na de gespeelde individuele nationale kampioenschappen te spelen. Stapusaityte, Heino en Kaisti speelden die kampioenschappen in respectievelijk Litouwen en Finland, maar kwamen op tijd voor de eerste heenwedstrijd. Maar liefst 6 partijen gingen in 3 games maar Duinwijck trok met 3-5 winst aan het langste eind, en wist de thuiswedstrijd nog voor de gemengddubbels gespeeld werden winnend af te sluiten. Zou het volgende landskampioenschap dit seizoen een feit worden? De Duinwijcksupporters gaan per georganiseerde bus naar de Maaspoorthal in Den Bosch. DKC blijkt dit seizoen een geduchte tegenstander en in de finale pakken donkere wolken zich samen boven het Duinwijckteam. Sterspeler Anton Kaisti blijkt serieus last te hebben van een van zijn kiezen en is nauwelijks in staat om partijen te spelen. Daarnaast kan Duinwijck niet in de vertrouwde en gewenste volgorde spelen. Het reglement schrijft voor dat als NOS Sport langskomt zij invloed mogen hebben op de partijvolgorde. Referee Ben Lageweg geeft daar gehoor aan. Voor we het weten staan we 4-1 achter, en die achterstand wordt niet meer goedgemaakt. Van de wedstrijd laat NOS Sport nauwelijks iets zien, maar wel iets van een achtergrond verhaal over het Haagse DKC. Wat zou de uitslag geweest zijn als we gewoon hadden kunnen beginnen met de dubbelspelen? De revanche zou later komen.

15-16

Voor het eerst sinds de clubhistorie kondigt bestuursvoorzitter Jules Bakker tijdens de jaarvergadering in juni een grote verandering aan voor de clubleden. De club heeft sinds de oprichting in 1948 vastgehouden aan een vast baanindeling en tijdsblokken. Recreaten konden tot dit seizoen slechts één avond spelen. Daar komt met ingang van het seizoen 2015-2016 een verandering in. De baanindeling en tijdsblokken worden losgelaten. Recreanten kunnen elke avond van de week spelen voor hetzelfde bedrag. Het kon niet uitblijven dat de aankondiging een heftige reactie veroorzaakt bij voornamelijk de aanwezige oudere garde en dat vooral ingegeven dat een verandering een verslechtering zou kunnen inhouden. Maar het biedt ook zeker kansen. Duinwijck wordt sterk concurrend, want er is geen enkele andere badmintonvereniging in de regio die een aanbod van iedere dag badmintonnen voor één vaste prijs kan aanbieden.
Van een start van de bouw van de nieuwe hal is nog geen sprake. Het ontwerp is dan wel min of meer vastgesteld, maar nu gaan gemeentelijke procedures weer een tijdrovende factor spelen. Inspraakrondes en de mogelijkheid tot het indienen van bezwaarschriften tegen een bouwvergunning kunnen aan de orde zijn. Het geduld van alle Duinwijckers blijft op de proef gesteld worden.

Het competitieseizoen voor het eerste team verloopt niet naar wens. Er is afscheid genomen van Alexander Langley en de 2 Finnen Ikka Heino en Anton Kaisti. Birger Abts uit België en Jordy Hilbink komen het team versterken. Verder keert Betty Timmerman als vastspeler terug in de hoofdmacht. Echte potten kan dit team niet breken. De opzet van de eredivisie is voor de zoveelste maal veranderd en voor de buitenwacht is er geen touw meer aan vast te knopen. Team 1 sloot af met een keurige 1-7 overwinning bij Victoria, met daarin o.a. een mooie zege in de dubbel voor Ties van der Lecq aan de zijde van Jordy Hilbink. Het team eindigde daardoor op de tweede plaats in de degradatiepoule, oftewel de zesde plek overall in de Carlton Eredivisie. Aan het gesteggel dat aan de planning van deze wedstrijd vooraf ging en aan de uitslagen en opgestelde spelers in een aantal wedstrijden in de eredivisie kun je afleiden dat de professionalisering in de hoogste klasse nog erg ver weg is. Teveel teams schrapen zich zonder ambitie en met veel rekenwerk en tactische opstellingen door het jaar heen. Het is soms schrijnend om te zien waar -en in welke setting- de ambitieuzere spelers die badminton als hoofdmoot in hun leven hebben tegen moeten spelen in de Nederlandse competitie. Een vlucht naar het buitenland is dan niet eens zo onbegrijpelijk. Wat ons betreft maakt de bond keiharde keuzes en verkleint de Eredivisie drastisch, dan hebben we het potentiële publiek weer wat te bieden.  Het goede nieuws was wel dat dit seizoen 3 jeugdspelers hun opwachting konden maken in het eerste team; Ties van der Lecq (15), Corine Breukers (16) en Fabienne van Affelen-van Saemsfoort (18) leverden prima prestaties en biedt hoop voor de toekomst.

16-17

Dit seizoen valt er op bestuursniveau weinig wapenfeiten te melden, behalve dat het financieel redelijk voor de wind gaat. Het echte grote nieuws komt van de Grote Markt. Op 15 september 2017 wordt de eerste paal geslagen voor de nieuwe hal. Nou ja geslagen. Met een reuzachtige boor worden gaten gemaakt waarin gewapend beton wordt gegoten. Niks heien maar boren! Het feest is er niet minder om. Meer dan 120 leden, oudleden en belangstellenden waren getuige van de actie waar wethouder Merijn Snoek, oud wethouder Jack van der Hoek en Stichtingsvoorzitter Rob Ridder het officiële startsein gaven voor de bouw onder toeziend oog van oud-wethouder Maarten Divendal. Het eerste gesprek van eventueel nieuwbouw met de gemeente dateren uit juni 2000, dus het heeft even geduurd, maar nu is er geen weg meer terug. Die ultramoderne badmintonhal gaat er komen.

Het eerste team draait beter dan het vorig seizoen. De samenstelling is weer aangepast. Jorrit de Ruiter is terug op het oude nest, en samen met Ralph Starren, Jordy Hilbink en Jerry Natenstedt vormen zij het mannengedeelte van het team. Bij de vrouwen maakt Vicky Williams uit Engeland haar opwachting, nou ja opwachting: ze speelt een enkele pot, maar heeft heel veel internationale verplichtingen, dus veel valt er niet te genieten van haar. Dorien Lups en Akvile Stapusaityte blijven de vast krachten aan vrouwenzijde. In de reguliere competitie, ook wel fase 1 genoemd eindigt Duinwijck op een verdienstelijke 2e plek en wordt 4e in de kampioenspoule, die dit jaar bestaat uit 5 teams. Om te kunnen strijden om de titel had minstens de 3e plaats gehaald moeten worden, dus einde seizoen voor onze hoofdmacht

17-18

Seizoen 2017 -2018 gaat te boek als het laatste jaar dat ‘we’ in de oude Duinwijckhal spelen. De nieuwe hal wordt pal naast de oude gebouwd en zal in de 2e helft van 2018 opgeleverd. Er wordt officieel afscheid genomen van de oude hal, die 56 jaar lang onderdak bood aan vele recreatieve badmintonners, jeugdspelers, talenten en wereldtoppers. De hal is letterlijk versleten. In het midden ligt de sportvloer maar liefst 10 cm lager dan aan de zijkanten, waardoor je het gevoel had dat je in een soort badkuip speelde. Lekker snel naar het net, maar naar achter lopen was ‘bergje op’. Het evenement ‘Dag Duinwijckhal’ werd door meer dan 70 leden bezocht. Het aflsuitende diner werd op de speelvloer verzorgd. Er was een reunie voor de hele oud gedienden, waaronder 12 voudig Nederlands kampioene Els Robbé die in het eerste jaar van de hal furore maakte door de finale van het vrouwendubbelspel te halen de Internationale Kampioenschappen.

Bestuurlijk gezien levert de nieuwe hal wel de nodige kopzorgen getuige de verslaglegging van de jaarvergadering in juni van 2018: Omdat de huurkosten van de Gemeente richting Stichting hoger uitvallen, moet de Stichting die verhoging ook doorberekenen aan de club. Er komt een contributieverhoging van enkele tientallen Euro’s.  Procentueel een forse verhoging, maar de aanwezige leden snappen de noodzaak en stemmen in met de verhoging. Staande de vergadering wordt gemeld dat Jillian Beck wil stoppen met het bestuurslidmaatschap. Er wordt gevraagd of er iemand die functie wil invullen en verrassend genoeg komt er positief geluid uit de zaal: Anika Gans meldt zich spontaan en wordt onder luid applaus benoemd.

Het eerste team draait een perfect jaar. Het team is grondig verbouwd: Toppers Jacco Arends en Selena Piek keren terug op het oude nest en Debora Jille komt eveneens als nationaal selectielid het team versterken. Dit team, aangevuld met vast waaarden Jordy Hilbink, Jorrit de Ruiter, Ties van der Lecq, Jerry Natenstedt, Raquel Humphris en Akvile Stapusaityte blijkt onverslaanbaar. In de eerste fase eindigt Duinwijck als tweede evenals in de kampioenspoule. Om de finale te bereiken moet DKC verslagen en daarin slaagt de hoofdmacht zonder al te veel problemen. De finale in de Maaspoort in Den Bosch tegen Avi Air Almere is bijna een walk over te noemen. Mannendubbelspel en vrouwendubbelspel worden in 2 games gewonnen waarna Jordy Hilbink zijn enkelspel in 3 games verliest van Aram Mahmoud. Daarna stellen Akvile, Jerry en Debora de titel veilig door alle drie hun enkelspel in 2 games te winnen.

18-19

L’histoire se répète, een oude tegeltjeswijsheid gaat zeker op voor het jaar 2018-2019. Op 18 oktober is het eindelijk zover. Precies 57 jaar nadat de eerste officiële badmintonhal in Nederland gebouwd voor Duinwijck in gebruik werd genomen, wordt de nieuwe hal feestelijk geopend. De Haarlemse wethouder sport Merijn Snoek opent symbolisch met behulp van Stichtingsbestuursleden Rob Ridder, Koos Roeland en Hans de Ridder de entree wand, waarop Duinwijck badminton coryfeeën uit het verleden en heden staan afgebeeld. De opening wordt gevolgd met onder andere een demonstratie van onze jongste jeugd gevolgd door toespraken en een korte film over de bouw van de hal.
Niet lang na de opening heeft Stichting Badmintonhall Duinwijck een naamsponsor gevonden voor de hal. Het wordt de online broker =DEGIRO die beleggen in bijvoorbeeld aandelen toegankelijk maakt voor iedereen. De overeenkomst is mede tot stand gekomen door Mark Fransen, al jaren verbonden aan het bedrijf en tevens jarenlang actief lid, én lid van Verdienste van Duinwijck. Voortaan heet de Duinwijckhal DEGIRO-hal.

De jeugdcommissie is voortvarend bezig. Streven is om het aantal jeugdleden weer snel boven de 100 te brengen. In januari levert eerste teamspeler en kind van de club Jacco Arends een puike clinic aan de jeugd. De grote clubactie wordt weer een groot succes, waardoor er meer financiële ruimte ontstaat voor de verdere ontwikkeling van onze sport.

Het eerste team is heerlijk op dreef.  In de eerste fase haalt onze hoofdmacht met wat vallen en opstaan de kampioenspoule. In de kampioenspoule wordt ons team gedeeld eerste met het Haagse DKC, maar door een beter resultaat, staan we gelijk in de finale. Op 9 maart staan we in de Maaspoort in Den Bosch weer tegenover het ijzersterke DKC. De Duinwijckspelers die het moeten doen in de finale zijn Jacco Arends, Jorrit de Ruiter, Jerry Natenstedt, Jordy Hilbink, Ties van der Lecq, Selena Piek, Akvile Stapusaityte en Debora Jille. Het wordt een zenuwslopende finale, die uiteindelijk resulteert in een 4-4 gelijkspel. Een golden game moet de beslissing brengen. Jacco Arends, net ‘gescheiden na jarenlang een badmintonduo gevormd te hebben met Selena Piek’ speelde heel professioneel goed samen met Selena tegen Michiel Kruijt en Alyssa Tirtosentono en klaarden de klus. De 26e (!) landstitel is een feit.

19-20

In dit seizoen wil Duinwijck groeien. De nieuwe hal moet de grote trekpleister worden voor nieuwe leden. De club begint voortvarend met een mooie jeugduitwisseling in Heiloo, 17 Duinwijck jeugdleden spelen tegen jeugd van het Vennewater en Polisport (Schagen).
De openingsronde van de eredivisie competitie wordt gehouden in DEGIRO-hal op 7 september, wat een mooie test is de accommodatie geschikt is om veel mensen te herbergen en of het aantal parkeerplaatsen afdoende is. Het blijkt allemaal goed te werken en de bar maakt een mooie omzet.

Een groepje Duinwijckjeugd bezoekt de Yonex Dutch Open in Almere, en krijgen daar gelijk een clinic van twee jeugdselectie spelers van Badminton Nederland.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering worden Tina Doets en Martin ter Plegt benoemd tot Lid van Verdienste. Een meer dan terechte onderscheiding voor het vele werk dat beiden voor de vereniging hebben verricht gedurende een fors aantal jaren. Martin is zowel jeugdtrainer geweest, maar de meesten kennen hem als dé fysio van Duinwijck. Tina is jarenlang hét gezicht op de zondagochtend bij de jeugdcompetitie, om alles in goede banen te leiden. Daarnaast draait ze regelmatig bardiensten en helpt ze bij de jeugdtrainingen op de woensdagmiddag.

Op 24 november organiseert Duinwijck voor het eerst in haar historie een para-badminton toernooi in samenwerking met Badminton Nederland. In de aankondiging wordt gemeld dat de nieuwe DEGIRO-hal uitermate geschikt is voor rolstoelgebruikers wegens het ontbreken van drempels en de aanwezigheid van een lift. Op het moment suprème blijkt de enige drempel bij de voordeur van het gebouw toch wel een dingetje en weigert de lift dienst.

Titelverdediger Duinwijck prolongeert niet de landstitel. De playoffs werden wel gehaald, maar in de strijd om een finaleplek tegen Drop Shot bleken de Hagenaars over de fitste spelers te beschikken.  Op 8 februari werd in de volle hal gestreden om ieder punt, maar Drops Shot bleek met 5-3 de sterkste. In de return komen we er niet aan te pas, en neemt Drop Shot een beslissende voorsprong. Avi Air Almere pakt later  voor het eerst de landstitel dor Drop Shot te verslaan.

De Yonex Dutch Junior blijkt begin maart het laatste wapenfeit te worden van het seizoen vanwege het sterk oprukkende Corona Virus in de wereld. In de hal worden de nodige voorzorgsmaatregelen genomen met voldoende desinfectie middelen en papieren handdoeken in plaats van handendrogers. Het evenement wordt nog wel afgerond, maar spoedig daarna is het over en mag er van overheidswege uit niet meer binnen gesport worden.