2011-2020

Na de aankondiging in 2013 stellen bestuursvoorzitter Joost Moerkerk en bestuurslid Marcel Verhaart zich niet meer beschikbaar voor een nieuwe termijn. Tijdens de jaarvergadering van 20 juni 2014 worden beiden bedankt voor hun diensten. Samen met andere bestuursleden hebben de twee Duinwijck door lastige financiële tijden geleid. Onder luid applaus worden nieuwe bestuursleden verwelkomt.
Jules Bakker, een veteraan als het om badmintonleven bij de Duinwijck gaat neemt de voorzittershamer over en Jillian Beck wordt geïnstalleerd als secretaris van de vereniging.  De droom dat de eerste paal van de langverwachte en beloofde nieuwe hal in 2014 komt niet uit. Het ontwerp van de nieuwe hal is voor de zoveelste maal gewijzigd, maar dit keer lijkt het ontwerp definitief te worden. Het ontwerp voorziet nu in 2 hallen in L-vorm gebouwd, waarbij multifunctionaliteit hoog op het verlanglijstje staat van de gemeente: dus een hal die voornamelijk dienst zal doen als badmintonhal, maar waarin schoolsport eveneens op goed manier bedreven kan worden.
Mark Fransen wordt tijdens de jaarvergadering onderscheiden met het Lid van Verdienste vanwege zijn 20-jarige bijdrage aan de Technische Commissie van Duinwijck.

Het eerste team bestaat dit jaar uit de vastspelers Iika Heino uit Finland, Jerry Natenstedt, Jelle Kelderhuis, Akvile Stapusaityte, Alexandra Langley uit Engeland, Dorien Lups en Caitlin Pringle uit Schotland. Een leuk en op papier sterk team, maar het kan in dit seizoen geen potten breken en eindigt na 18 wedstrijden gespeeld te hebben enigszins teleurstellend op een 6e plaats.

Het nieuwe bestuur is niet zo van de statutaire verplichtingen en besluit de verplichte jaarvergadering te houden drie maanden na 1 juli van het voorafgaande jaar te skippen en de jaarvergadering te koppelen aan de voorjaarsvergadering die dus in 2015 gehouden wordt. Financieel staat de club weer aardig op de rit. De eerste paal van de nieuwe hal is niet geslagen in 2014 en zal naar verwachting ook niet in 2015 de grond in gaan. Het geduld van alle Duinwijckers wordt danig op de proef gesteld, maar wat in het vat zit verzuurt niet.

Het eerste team toont stevige veerkracht ten opzichte van het seizoen ervoor. De samenstelling van het team is op een plaats gewijzigd ten opzichte van seizoen 2013-2014. Anton Kaisti vervangt Jelle Kelderhuis als vastspeler, en de Fin blijkt over een zeer flitsende racketvaardigheid te beschikken die vooral tot uiting komt in de dubbelspelen. Een lust voor het oog waarvoor de Duinwijckaanhang graag naar de hal komt. In de reguliere competitie na 18 wedstrijden bereikt Duinwijck de 2e plaats en speelt daarom voor een plek in de finales van de playoffs tegen Content Almere. Content Almere dacht slim te doen door de eerste halve finale direct na de gespeelde individuele nationale kampioenschappen te spelen. Stapusaityte, Heino en Kaisti speelden die kampioenschappen in respectievelijk Litouwen en Finland, maar kwamen op tijd voor de eerste heenwedstrijd. Maar liefst 6 partijen gingen in 3 games maar Duinwijck trok met 3-5 winst aan het langste eind, en wist de thuiswedstrijd nog voor de gemengddubbels gespeeld werden winnend af te sluiten. Zou het volgende landskampioenschap dit seizoen een feit worden? De Duinwijcksupporters gaan per georganiseerde bus naar de Maaspoorthal in Den Bosch. DKC blijkt dit seizoen een geduchte tegenstander en in de finale pakken donkere wolken zich samen boven het Duinwijckteam. Sterspeler Anton Kaisti blijkt serieus last te hebben van een van zijn kiezen en is nauwelijks in staat om partijen te spelen. Daarnaast kan Duinwijck niet in de vertrouwde en gewenste volgorde spelen. Het reglement schrijft voor dat als NOS Sport langskomt zij invloed mogen hebben op de partijvolgorde. Referee Ben Lageweg geeft daar gehoor aan. Voor we het weten staan we 4-1 achter, en die achterstand wordt niet meer goedgemaakt. Van de wedstrijd laat NOS Sport nauwelijks iets zien, maar wel iets van een achtergrond verhaal over het Haagse DKC. Wat zou de uitslag geweest zijn als we gewoon hadden kunnen beginnen met de dubbelspelen? De revanche zou later komen.

Voor het eerst sinds de clubhistorie kondigt bestuursvoorzitter Jules Bakker tijdens de jaarvergadering in juni een grote verandering aan voor de clubleden. De club heeft sinds de oprichting in 1948 vastgehouden aan een vast baanindeling en tijdsblokken. Recreaten konden tot dit seizoen slechts één avond spelen. Daar komt met ingang van het seizoen 2015-2016 een verandering in. De baanindeling en tijdsblokken worden losgelaten. Recreanten kunnen elke avond van de week spelen voor hetzelfde bedrag. Het kon niet uitblijven dat de aankondiging een heftige reactie veroorzaakt bij voornamelijk de aanwezige oudere garde en dat vooral ingegeven dat een verandering een verslechtering zou kunnen inhouden. Maar het biedt ook zeker kansen. Duinwijck wordt sterk concurrend, want er is geen enkele andere badmintonvereniging in de regio die een aanbod van iedere dag badmintonnen voor één vaste prijs kan aanbieden.
Van een start van de bouw van de nieuwe hal is nog geen sprake. Het ontwerp is dan wel min of meer vastgesteld, maar nu gaan gemeentelijke procedures weer een tijdrovende factor spelen. Inspraakrondes en de mogelijkheid tot het indienen van bezwaarschriften tegen een bouwvergunning kunnen aan de orde zijn. Het geduld van alle Duinwijckers blijft op de proef gesteld worden.

Het competitieseizoen voor het eerste team verloopt niet naar wens. Er is afscheid genomen van Alexander Langley en de 2 Finnen Ikka Heino en Anton Kaisti. Birger Abts uit België en Jordy Hilbink komen het team versterken. Verder keert Betty Timmerman als vastspeler terug in de hoofdmacht. Echte potten kan dit team niet breken. De opzet van de eredivisie is voor de zoveelste maal veranderd en voor de buitenwacht is er geen touw meer aan vast te knopen. Team 1 sloot af met een keurige 1-7 overwinning bij Victoria, met daarin o.a. een mooie zege in de dubbel voor Ties van der Lecq aan de zijde van Jordy Hilbink. Het team eindigde daardoor op de tweede plaats in de degradatiepoule, oftewel de zesde plek overall in de Carlton Eredivisie. Aan het gesteggel dat aan de planning van deze wedstrijd vooraf ging en aan de uitslagen en opgestelde spelers in een aantal wedstrijden in de eredivisie kun je afleiden dat de professionalisering in de hoogste klasse nog erg ver weg is. Teveel teams schrapen zich zonder ambitie en met veel rekenwerk en tactische opstellingen door het jaar heen. Het is soms schrijnend om te zien waar -en in welke setting- de ambitieuzere spelers die badminton als hoofdmoot in hun leven hebben tegen moeten spelen in de Nederlandse competitie. Een vlucht naar het buitenland is dan niet eens zo onbegrijpelijk. Wat ons betreft maakt de bond keiharde keuzes en verkleint de Eredivisie drastisch, dan hebben we het potentiële publiek weer wat te bieden.  Het goede nieuws was wel dat dit seizoen 3 jeugdspelers hun opwachting konden maken in het eerste team; Ties van der Lecq (15), Corine Breukers (16) en Fabienne van Affelen-van Saemsfoort (18) leverden prima prestaties en biedt hoop voor de toekomst.

Dit seizoen valt er op bestuursniveau weinig wapenfeiten te melden, behalve dat het financieel redelijk voor de wind gaat. Het echte grote nieuws komt van de Grote Markt. Op 15 september 2017 wordt de eerste paal geslagen voor de nieuwe hal. Nou ja geslagen. Met een reuzachtige boor worden gaten gemaakt waarin gewapend beton wordt gegoten. Niks heien maar boren! Het feest is er niet minder om. Meer dan 120 leden, oudleden en belangstellenden waren getuige van de actie waar wethouder Merijn Snoek, oud wethouder Jack van der Hoek en Stichtingsvoorzitter Rob Ridder het officiële startsein gaven voor de bouw onder toeziend oog van oud-wethouder Maarten Divendal. Het eerste gesprek van eventueel nieuwbouw met de gemeente dateren uit juni 2000, dus het heeft even geduurd, maar nu is er geen weg meer terug. Die ultramoderne badmintonhal gaat er komen.

Het eerste team draait beter dan het vorig seizoen. De samenstelling is weer aangepast. Jorrit de Ruiter is terug op het oude nest, en samen met Ralph Starren, Jordy Hilbink en Jerry Natenstedt vormen zij het mannengedeelte van het team. Bij de vrouwen maakt Vicky Williams uit Engeland haar opwachting, nou ja opwachting: ze speelt een enkele pot, maar heeft heel veel internationale verplichtingen, dus veel valt er niet te genieten van haar. Dorien Lups en Akvile Stapusaityte blijven de vast krachten aan vrouwenzijde. In de reguliere competitie, ook wel fase 1 genoemd eindigt Duinwijck op een verdienstelijke 2e plek en wordt 4e in de kampioenspoule, die dit jaar bestaat uit 5 teams. Om te kunnen strijden om de titel had minstens de 3e plaats gehaald moeten worden, dus einde seizoen voor onze hoofdmacht

Seizoen 2017 -2018 gaat te boek als het laatste jaar dat ‘we’ in de oude Duinwijckhal spelen. De nieuwe hal wordt pal naast de oude gebouwd en zal in de 2e helft van 2018 opgeleverd. Er wordt officieel afscheid genomen van de oude hal, die 56 jaar lang onderdak bood aan vele recreatieve badmintonners, jeugdspelers, talenten en wereldtoppers. De hal is letterlijk versleten. In het midden ligt de sportvloer maar liefst 10 cm lager dan aan de zijkanten, waardoor je het gevoel had dat je in een soort badkuip speelde. Lekker snel naar het net, maar naar achter lopen was ‘bergje op’. Het evenement ‘Dag Duinwijckhal’ werd door meer dan 70 leden bezocht. Het aflsuitende diner werd op de speelvloer verzorgd. Er was een reunie voor de hele oud gedienden, waaronder 12 voudig Nederlands kampioene Els Robbé die in het eerste jaar van de hal furore maakte door de finale van het vrouwendubbelspel te halen de Internationale Kampioenschappen.

Bestuurlijk gezien levert de nieuwe hal wel de nodige kopzorgen getuige de verslaglegging van de jaarvergadering in juni van 2018: Omdat de huurkosten van de Gemeente richting Stichting hoger uitvallen, moet de Stichting die verhoging ook doorberekenen aan de club. Er komt een contributieverhoging van enkele tientallen Euro’s.  Procentueel een forse verhoging, maar de aanwezige leden snappen de noodzaak en stemmen in met de verhoging. Staande de vergadering wordt gemeld dat Jillian Beck wil stoppen met het bestuurslidmaatschap. Er wordt gevraagd of er iemand die functie wil invullen en verrassend genoeg komt er positief geluid uit de zaal: Anika Gans meldt zich spontaan en wordt onder luid applaus benoemd.

Het eerste team draait een perfect jaar. Het team is grondig verbouwd: Toppers Jacco Arends en Selena Piek keren terug op het oude nest en Debora Jille komt eveneens als nationaal selectielid het team versterken. Dit team, aangevuld met vast waaarden Jordy Hilbink, Jorrit de Ruiter, Ties van der Lecq, Jerry Natenstedt, Raquel Humphris en Akvile Stapusaityte blijkt onverslaanbaar. In de eerste fase eindigt Duinwijck als tweede evenals in de kampioenspoule. Om de finale te bereiken moet DKC verslagen en daarin slaagt de hoofdmacht zonder al te veel problemen. De finale in de Maaspoort in Den Bosch tegen Avi Air Almere is bijna een walk over te noemen. Mannendubbelspel en vrouwendubbelspel worden in 2 games gewonnen waarna Jordy Hilbink zijn enkelspel in 3 games verliest van Aram Mahmoud. Daarna stellen Akvile, Jerry en Debora de titel veilig door alle drie hun enkelspel in 2 games te winnen.

L’histoire se répète, een oude tegeltjeswijsheid gaat zeker op voor het jaar 2018-2019. Op 18 oktober is het eindelijk zover. Precies 57 jaar nadat de eerste officiële badmintonhal in Nederland gebouwd voor Duinwijck in gebruik werd genomen, wordt de nieuwe hal feestelijk geopend. De Haarlemse wethouder sport Merijn Snoek opent symbolisch met behulp van Stichtingsbestuursleden Rob Ridder, Koos Roeland en Hans de Ridder de entree wand, waarop Duinwijck badminton coryfeeën uit het verleden en heden staan afgebeeld. De opening wordt gevolgd met onder andere een demonstratie van onze jongste jeugd gevolgd door toespraken en een korte film over de bouw van de hal.
Niet lang na de opening heeft Stichting Badmintonhall Duinwijck een naamsponsor gevonden voor de hal. Het wordt de online broker =DEGIRO die beleggen in bijvoorbeeld aandelen toegankelijk maakt voor iedereen. De overeenkomst is mede tot stand gekomen door Mark Fransen, al jaren verbonden aan het bedrijf en tevens jarenlang actief lid, én lid van Verdienste van Duinwijck. Voortaan heet de Duinwijckhal DEGIRO-hal.

De jeugdcommissie is voortvarend bezig. Streven is om het aantal jeugdleden weer snel boven de 100 te brengen. In januari levert eerste teamspeler en kind van de club Jacco Arends een puike clinic aan de jeugd. De grote clubactie wordt weer een groot succes, waardoor er meer financiële ruimte ontstaat voor de verdere ontwikkeling van onze sport.

Het eerste team is heerlijk op dreef.  In de eerste fase haalt onze hoofdmacht met wat vallen en opstaan de kampioenspoule. In de kampioenspoule wordt ons team gedeeld eerste met het Haagse DKC, maar door een beter resultaat, staan we gelijk in de finale. Op 9 maart staan we in de Maaspoort in Den Bosch weer tegenover het ijzersterke DKC. De Duinwijckspelers die het moeten doen in de finale zijn Jacco Arends, Jorrit de Ruiter, Jerry Natenstedt, Jordy Hilbink, Ties van der Lecq, Selena Piek, Akvile Stapusaityte en Debora Jille. Het wordt een zenuwslopende finale, die uiteindelijk resulteert in een 4-4 gelijkspel. Een golden game moet de beslissing brengen. Jacco Arends, net ‘gescheiden na jarenlang een badmintonduo gevormd te hebben met Selena Piek’ speelde heel professioneel goed samen met Selena tegen Michiel Kruijt en Alyssa Tirtosentono en klaarden de klus. De 26e (!) landstitel is een feit.

In dit seizoen wil Duinwijck groeien. De nieuwe hal moet de grote trekpleister worden voor nieuwe leden. De club begint voortvarend met een mooie jeugduitwisseling in Heiloo, 17 Duinwijck jeugdleden spelen tegen jeugd van het Vennewater en Polisport (Schagen).
De openingsronde van de eredivisie competitie wordt gehouden in DEGIRO-hal op 7 september, wat een mooie test is de accommodatie geschikt is om veel mensen te herbergen en of het aantal parkeerplaatsen afdoende is. Het blijkt allemaal goed te werken en de bar maakt een mooie omzet.

Een groepje Duinwijckjeugd bezoekt de Yonex Dutch Open in Almere, en krijgen daar gelijk een clinic van twee jeugdselectie spelers van Badminton Nederland.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering worden Tina Doets en Martin ter Plegt benoemd tot Lid van Verdienste. Een meer dan terechte onderscheiding voor het vele werk dat beiden voor de vereniging hebben verricht gedurende een fors aantal jaren. Martin is zowel jeugdtrainer geweest, maar de meesten kennen hem als dé fysio van Duinwijck. Tina is jarenlang hét gezicht op de zondagochtend bij de jeugdcompetitie, om alles in goede banen te leiden. Daarnaast draait ze regelmatig bardiensten en helpt ze bij de jeugdtrainingen op de woensdagmiddag.

Op 24 november organiseert Duinwijck voor het eerst in haar historie een para-badminton toernooi in samenwerking met Badminton Nederland. In de aankondiging wordt gemeld dat de nieuwe DEGIRO-hal uitermate geschikt is voor rolstoelgebruikers wegens het ontbreken van drempels en de aanwezigheid van een lift. Op het moment suprème blijkt de enige drempel bij de voordeur van het gebouw toch wel een dingetje en weigert de lift dienst.

Titelverdediger Duinwijck prolongeert niet de landstitel. De playoffs werden wel gehaald, maar in de strijd om een finaleplek tegen Drop Shot bleken de Hagenaars over de fitste spelers te beschikken.  Op 8 februari werd in de volle hal gestreden om ieder punt, maar Drops Shot bleek met 5-3 de sterkste. In de return komen we er niet aan te pas, en neemt Drop Shot een beslissende voorsprong. Avi Air Almere pakt later  voor het eerst de landstitel dor Drop Shot te verslaan.

De Yonex Dutch Junior blijkt begin maart het laatste wapenfeit te worden van het seizoen vanwege het sterk oprukkende Corona Virus in de wereld. In de hal worden de nodige voorzorgsmaatregelen genomen met voldoende desinfectie middelen en papieren handdoeken in plaats van handendrogers. Het evenement wordt nog wel afgerond, maar spoedig daarna is het over en mag er van overheidswege uit niet meer binnen gesport worden.